.z Tobą zasypiać i budzić się

Chyba totalnie oszalałam. Nie wiem dlaczego obudziłam się dopiero o 12,00 ! Porażka ! Głowa mi pęka i czuje się bardziej niewyspana niż jakbym nie spała w ogóle. Mam nadzieję, że kawa (która właśnie się skończyła) postawi mnie na nogi.
Może to przez wczorajszy wypad. Zapewniałam wszystkich, że dam sobie radę i będzie OK, jednak sama nie byłam do końca tego pewna. Trochę strachu widziałam w swoich oczach. Uff na szczęście dotarłam do domu w całości. Szkoda tylko, że czas z Tobą płynnie dwa razy szybciej niż normalnie.
Kacper w szkole. Ciekawa jestem jak sobie poradzi na nowym gruncie. To niezła szkoła przetrwania, dla kogoś kto ciągle trzymał się spódnicy mamusi. Katarzyna..bez zmian. Czasami może tylko się uśmiechnie. Jednak na co dzień-bez wyrazu. Adaś...no cóż nie wiem sama co mam o nim sądzić. Nauczyłam się trochę, kontrolować naszą relację, jednak nie jest jeszcze tak jak być powinno. Układa sobie życie. Powoli i misternie odbudowuje każdy nieudany dzień. Fido śpi obok mnie, zwinięty w kłębek niczym kot. Mimo upadków i porażek, każdy z nas stara się ułożyć na nowo swoje życie. Jednym przychodzi to łatwiej innym zaś cholernie trudno. Nie wiem, do której z grup należę, jednak jedno jest pewne, że cięgle wprowadzam jakieś zmiany. Z dnia na dzień coraz bardziej nieprzewidywalna- dla Ciebie i samej siebie. Wiem też jedno, chcę swoje życie ułożyć tak by móc przeżyć je jak najlepiej całą sobą ....i tylko z Tobą. Chyba przyszedł moment w moim życiu, kiedy to jedną rzecz chciałabym zostawić już na zawsze. Bez zmian. Tak jak jest teraz. Boję się jednak przyznać przed samą sobą, że dobrze by było gdybyś już został. Na zawsze. Obok mnie i ze mną. Nie minęło zbyt wiele czasu, ale wiem, że chciałabym z Tobą zasypiać i budzić się...
Im bardziej Cię kocham tym bardziej boje się, że mogę Cię stracić...