Po woli tracę nadzieję, że coś może się udać. Przez chwilę nawet myślałam, że coś się zmieni. Jednak nic się nie zmienia ot tak. To tak jakbym chciała zmienić bieg rzezki. Niewykonalne ....
Staram się ułożyć w głowie wszystko to co widzę i słyszę, jednak to nie takie proste. Chyba odpuszczę sobie to wszystko. Tak jak powoli tracę wiarę, że nadaję się do pracy w redakcji, tak powoli tracę nadzieję, na to, ze coś się zmieni. Tak jak dostrzegałam rzeczy, które nas łączył... teraz dostrzegam tylko, które nas dzielą.. a te mnożą się bez przerwy. Ciągle zdenerwowana... ciągle obserwuje...oceniam... bez sensu to wszystko. Chyba mam dość.... chyba nie chcę już się w to bawić ... tak bawić .. to tylko zabawa. Czuję, że znalazłam sie w takim momencie życia, kiedy chciałabym jakiejś stabilizacji i pewności....czuję, że potrzebne sa zmiany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz