.teraz ten świat skończyć mógłby się dziś

Noc. Przez otwarte okno wdzierało się chłodne, zimowe powietrze. Nie było mi zimno. Było nam dobrze. Strach ustąpił miejsca podnieceniu i czemuś tak wspaniałemu- kocham Go. Jego dłonie na moim ciele, moje drżenie i natłok emocji. Mimo wszystko idealny ład. Nie chciałam by poranek wyrwał nas z objęć nocy. Bezpiecznie czułam się czując jego oddech na ramieniu, jego zapach sprawiał, że wszystko było tak proste. Nie liczyło się nic. Tylko on i ja-my.
Dzień. Przez okno wdarło się poranne słońce. To już ranek...trzeba wstać.
Nie zapomnę.

chwile szczęścia żeby nie myśleć, że to wszystko kiedyś nam pryśnie

minie tak jak sezon na wiśnie, straci smak

ale nie ważne,ważne chwile są każde 

i mimo wszystko miło być

iść przez życie w nieustannym zachwycie

zwłaszcza gdy jest to dzielić z kim

KLIK